Miejski Ośrodek Animacji Kultury zaprasza na wystawę interdyscyplinarną „Wieczność/Eternity” artystów związanych z Wasilkowem. Na wystawie zobaczymy fotografie Katarzyny Ostaszewskiej, kolaże grafiki i fotografii Agnieszki i Tomasza Stando oraz kolaże grafiki, wycinaki i malarstwa Moniki Wojniak. Wszystkie trzy artystki połączyła przyjaźń, miłość do Wasilkowa i ta sama pasja do sztuki. Dołączył do nich Tomasz Stando. Wspólnie stworzyli wystawę, obok której będzie trudno przejść obojętnie.
Wernisaż wystawy odbędzie się 13 lipca (czwartek) o godzinie 18:00 w Miejskim Ośrodku Animacji Kultury w Wasilkowie (Żurawia 13). Podczas wernisażu odbędzie się moderowana dyskusja z artystami.
Na wystawie zostaną wystawione prace artystów pochodzących z Wasilkowa i z nim związanych, dziś mieszkających w Warszawie i Londynie, ale wciąż czujących mocną więź z tym miastem. Co łączy wszystkie miejscowości? Cmentarze, które znajdują się wszędzie. Motyw cmentarza został użyty w wystawie „Wieczność/Eternity” jako miejsca wiecznego spoczynku, miejsca, które przypomina rodzinne strony, panującej tam zadumy, powagi, spokoju, ciszy i nieba, które wydaje się być takie same na wielu z nich.
Część prac to fotografie Tomasza Stadno, który zafascynowany rzeźbami księdza Rabczyńskiego utrwalił je wiele lat temu na zdjęciach. Fascynacja tym cmentarzem jako dziełem jednej osoby i pięknem tego szczególnego obiektu została inspiracją do stworzenia kolorowych kompozycji na pograniczu litografii i fotografii kolorowej, które wykonali wspólnie z żoną Agnieszką. Inną część wystawy stanowić będą fotografie Katarzyny Ostaszewskiej, która wykonała zdjęcia na londyńskim cmentarzu, w przestrzeni kojarzącej jej się z rodzinnym Wasilkowem. Ostatnią artystką, która zaprezentuje kolaże tworzone z grafik i malarstwa będzie Monika Wojniak – na co dzień pracująca w Białostockim Teatrze Lalek, mieszkająca do dziś w Wasilkowie.
Katarzyna Ostaszewska
Miłości do fotografii i malarstwa nauczył ją ojciec, Władysław Ostaszewski. Osoba bardzo skromna ,która fotografowała życie mieszkańców Wasilkowa i malowała po nocach obrazy dzikiego zachodu. Katarzyna od dziecka spędzała z ojcem, każdą chwilę w prowizorycznej pracowni ,gdzie tato wywoływał zdjęcia. To była magia …. Pojawiające się obrazy na papierze. Lampa ,która dawała sześć różnych odcieni światła. Zaczarowany świat za kotary. Innym razem obserwowała jak tato maluje obrazy, była zachwycona. Lubiła zapach olejnych farb i terpentyny, w której tata mył pędzle. I w końcu tato ,który był całkowicie oddany swojej pracy. Katarzyna podziwiała wyraz jego twarzy, widząc w niej szaleńczą pasje i pewnego dnia zrozumiała, że jest taka jak on. Nie chciała ,żeby fotografia i malarstwo były dla niej sposobem na życie, pragnęła by zostały jej pasją. Tak więc jest laikiem i amatorem jak jej tato. Fotografia i malarstwo to wyraz tego co czuje. To pewnego rodzaju ucieczka i terapia od życia. które w jej przypadku jest życiem w ciągłym biegu. Czasami zatem mówi sobie stop… Robi pauzę…. Wtedy wraca do jej świata magii z dzieciństwa. Zatrzymuje czas, zatrzymuje w tym czasie obrazy. To co ją urzeka, co wywołuje w niej niesamowite emocje, to co chce utrwalić na zawsze. Kocha fotografię i kocha malarstwo, gdy sięga po aparat albo farby, zatraca się w tym calkowicie. Jest to tylko jej chwila i nic więcej się wtedy nie liczy. Czasami w przypływie odwagi upublicznia swoje prace, które można zobaczyć w Lens Culture i London Art On The Commons Picture.
Agnieszka Stando
Urodzona w Warszawie w 1967 roku. Studiował w latach 1987 – 1992 NA Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, Dyplom uzyskała na Wydziale Grafiki, w pracowni ilustracji prof. Janusza Stannego i w pracowni malarstwa prof. Jerzego Tchórzewskiego. Zajmuje się zawodowo ilustracją, projektowaniem książek i plakatów, oraz rysunkiem, malarstwem i fotografią. Pracuje w studio fotograficznym w Londynie. W latach 2010 – 2014 pisała felietony dla działu kultury gazety „Nowy Czas”, Londyn (nowyczas.co.uk) oraz uczyła rysunku w londyńskiej szkole. Wcześniej w latach 1997 – 2006 pracowała na stanowisku kierownika działu graficznego w wydawnictwie „Czytelnik”, projektując również okładki i ilustracje dla wydawnictw „Muza” i „Rosner i Wspólnicy” i wielu innych. Dużą część dzieciństwa spędziła w Wasilkowie, które darzy wielkim uczuciem do dziś.
Tomasz Stando
Urodzony w Warszawie 1953 r. Studiował na wydziale malarstwa Warszawskiej Akademi Sztuk Pięknych.. Dyplom uzyskał w 1980 r w pracowni prof. Tchórzewskiego. Jego prace znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie i wielu kolekcjach prywatnych w Polsce i za granicą. Ma na koncie liczne publikacje m.in. w „Słowniku współczesnych malarzy polskich” oraz w piśmie „Koncept of space ancien and modern”. W 1986 został uhonorowany Grantem Fundacji Pollok – Krasner (Nowy York). W latach 2006-2019 mieszkał i pracował w Londynie, UK, od 2020 w Warszawie. W latach 2010-2014 współpracował z Londyńską gazetą „Nowy czas” (publikacje w dziale kultury).
Monika Anna Wojniak
Na co dzień pracująca w Pracowni Plastycznej w Białostockim Teatrze Lalek, poza pracą w teatrze w wolnych chwilach maluje. Absolwentka Liceum Plastycznego w Supraślu oraz Akademii Teatralnej w Warszawie, wydziału Lalkarskiego w Białymstoku. Talent artystyczny odziedziczyła po ojcu Bronisławie, który w latach siedemdziesiątych XX wieku był dyrektorem artystycznym Szkoły Sztuk Plastycznych w Supraślu. Jest też spokrewniona z Agnieszką Stando, są ciotecznymi siostrami.
Między Londynem ,Warszawą ,a Wasilkowem…
Katarzynę i Agnieszkę łączą silne więzi z Podlasiem. Tomasz również zakochał się w tych okolicach ,szczególnie w Wasilkowie. To ważne miejsce dla nich, ponieważ tu są ich korzenie. Ich przodkowie nauczyli ich miłości do wasilkowskiej ziemi. Mimo losów, które skierowały ich w różne miejsca na świecie, zawsze wracają do domu, do Wasilkowa. Katarzyna Ostaszewska oraz Agnieszka Stando znają się od dzieciństwa. Ich dziadkowie byli sąsiadami na ul . Grodzieńskiej. Państwo Matyszewscy, rodzina lekarska. Piotr, lekarz i Stanisława pielęgniarka służyli pomocą całemu miastu przez wiele, wiele lat. Państwo Ostaszewscy, Wacław, rzeczoznawca w prawie geodezyjnym i Antonina, która przynosiła zawsze dobre słowo i ukojenie wszystkim ,którzy tego potrzebowali. Były to osoby w Wasilkowie darzone wielkim szacunkiem. Artystki Katarzyna i Agnieszka są dumne, że pochodzą właśnie stąd. Są również wdzięczne za to, co otrzymały wraz ze swoim dziedzictwem rodzinnym. Dziś chciałyby po prostu dać coś od siebie dla miasta. Mieszkając w obcym kraju, często tęskniąc za rodzinami, przyjaciółmi i za miejscami, które są „ich miejscem na ziemi”. Ta wystawa jest bardzo ważnym projektem, który artystki chcą dać od siebie miastu i mieszkańcom, którzy na zawsze pozostaną w ich sercach. Do współpracy zaprosiły Tomasza Stando oraz Monikę Wojniak.
