„Jeżeli chcesz, aby Twoje dzieci były inteligentne, czytaj im bajki.
Jeżeli chcesz, aby były bardziej inteligentne, czytaj im więcej bajek”
Albert Einstein
Ogólnopolski Dzień Głośnego Czytania to święto, którego najważniejszymi beneficjentami są dzieci! Święto ma w naszym kraju już 17-letnią tradycję, zostało ogłoszone w 2001 r. z inicjatywy Polskiej Izby Książki, a jego data – 29 września – odnosi się do urodzin Janiny Porazińskiej, autorki książek dla dzieci i młodzieży.
Nasze przedszkole czynnie włącza się corocznie w akcje głośnego czytania. Chcemy bowiem szerzyć wśród naszych wychowanków i ich rodziców kulturę żywego słowa, a także propagować wartości jakie niesie ze sobą systematyczne czytanie dzieciom literatury i poezji. W bieżącym roku szkolnym akcję z okazji Dnia Głośnego Czytania zorganizowaliśmy w naszym przedszkolu 28 września- w piątek. Specjalnie przygotowany na tę okazję kącik czytelniczy ze starym fotelem i starymi bibelotami miał poruszyć dziecięcą wyobraźnię, a wraz z cichą i spokojną muzyką w tle stworzyć miły, ciepły i baśniowy nastrój.
W tegorocznym głośnym czytaniu udział wzięli: p. dyrektor Joanna Broniszewską- Hyży, p. wicedyrektor Bożena Stasiełuk oraz przedstawiciel Rady Rodziców p. Sebastian Ptaszyński. Lektorzy przeczytali przedszkolakom baśń pt. „Złotowłosa i trzy niedźwiadki”. Podczas czytania na tablicy multimedialnej, stanowiącej element scenografii, wyświetlane były ilustracje z książki, co szczególnie najmłodszym ułatwiało skupienie uwagi i śledzenie akcji. Dzień Głośnego Czytania upłynął w miłej i radosnej atmosferze. Dzieci z dużym zainteresowaniem wysłuchały przygód Złotowłosej. Po wysłuchaniu baśni przedszkolaki wzięły udział w mini quizie, podczas którego mogły sprawdzić swoją wiedzę na temat przeczytanego tekstu. Co ciekawe prawidłowo odpowiedziały na wszystkie zadane pytania !
GŁOŚNE CZYTANIE to niezwykle cenny czas dany dziecku. Bliskość i uwaga poświęcona przy okazji wspólnego oglądania i czytania książki, dają dziecku poczucie silnego związku emocjonalnego, przyjemności i bezpieczeństwa. Warto więc zadbać, aby takich wspólnych chwil było jak najwięcej i aby były one powtarzalne najlepiej cyklicznie i regularnie o stałej porze.
Profesor Stefan Szuman, autorytet w dziedzinie psychologii rozwojowej i wychowawczej, zwraca uwagę na wartości jakie niesie ze sobą rozmowa wynikająca ze wspólnego oglądania ilustracji i czytania baśni, tekstów literackich bądź wierszy. W rozmowie tej należy dziecku pozwolić na swobodne wypowiedzi, nie korygując ewentualnych błędów, a także – co bardzo istotne – cierpliwie wysłuchać dziecięcych pytań. Stefan Szuman twierdzi, że „początek samodzielnej myśli dziecka zaczyna się od pytań” (S. Szuman, Psychologia wychowawcza wieku dziecięcego). Podkreśla również, że „ten ma umysł rozbudzony, kto zastanawia się i pyta.” Dlatego też nie spieszmy się z odpowiedzią na stawiane przez dzieci pytania. Starajmy się natomiast prowokować je do samodzielnego poszukiwania odpowiedzi na nurtujący je temat. Szybka i konkretna odpowiedź z naszej strony na dziecięce pytanie podaje gotowe rozwiązanie myślowego problemu, a więc kończy cykl myślenia dziecka. Pytania dzieci wraz z odpowiedziami dorosłych stanowią zdaniem profesora Szumana, całość analogiczną do pełnego aktu myślenia.
Czytanie dzieciom książek, oprócz wspierania ich rozwoju intelektualnego, jest również znaczącym elementem przygotowania do nauki czytania. Dziecko poznaje bowiem intuicyjnie sens i istotę samego aktu czytania – dostrzega, że wyrazy zapisane za pomocą różnych znaków – liter można zamienić na dźwięki mowy i słowa. Na uwagę zasługuje jeszcze jeden aspekt głośnego czytania i kontaktu z książką, nabierający szczególnego znaczenia w naszych multimedialnych czasach. Otóż telewizyjne baśnie i filmy, czy komputerowe gry dostarczają wielu bodźców wzrokowych. Obraz jest ruchomy – szybciej przykuwa dziecięcą uwagę, bez większego wysiłku dziecko jest w stanie śledzić wzrokiem poruszające się obiekty. Narząd wzroku dzieci nadmiernie oglądających telewizję staje się niewrażliwy na obraz statyczny, jakim jest ilustracja, bądź tekst w książce. Zawęża się pole widzenia -oko nie obejmuje bowiem obrzeży stronicy, a jedynie centralną jej część, występują trudności z wyodrębnieniem poszczególnych elementów z tła, a także z właściwym organizowaniem pola spostrzeżeniowego w sensowną całość.
Okazji do czytania dzieciom jest wiele i powinniśmy robić to jak najczęściej zarówno w domu, jak i w przedszkolu.
Warto i trzeba czytać dzieciom! W naszym przedszkolu tej zasady się trzymamy i codziennie głośno czytamy!
Autorzy: Anna Bakłażec, Alina Łopato, Ula Szóstko, Paulina Trybułowska
